نور تئاتری

در سالن‌های تاریک تئاتر، بازیگران نقش خود را با درخششی خاص در چشم تماشاگران اجرا می‌کنند. آن‌ها به‌گونه‌ای روی صحنه قرار می‌گیرند که انگار در حال تماشای داستان واقعی شخصیت‌های نمایش هستند. این صحنه زیبا آمیزه‌ای از هنرهای مختلف است که صحنه تئاتر را برای عموم جذاب‌تر و به واقعیت نزدیک‌تر می‌کند. هنرهایی مانند طراحی صحنه و لباس، موسیقی و نور تئاتری (نورپردازی) .

اهمیت نورپردازی در تئاتر

با توجه به اینکه نورپردازی در تئاتر جزء هنرهای تجسمی محسوب می‌شود، داشتن دید بصری و بصری در بررسی تجهیزات نوری و حالت‌های مختلف طراحی نور ضروری به نظر می‌رسد.

صحنه تئاتر با نورپردازی معنا و مفهوم می‌یابد. این نور از انواع خاصی از نورها در مکان‌های خاص تشکیل شده و بسته به هویت بازی و صحنه تغییر می‌کند. به طور کلی نور روی صحنه تئاتر، چشم مخاطب را در فراز و نشیب داستان هماهنگ می‌کند.

طراحی نور در یک نمایش

در تئاترها، طراحی نور صحنه تابع همان قوانینی است که در سایر هنرهای تجسمی اعمال می‌شود. به معنای هماهنگی، تعادل، تناسب، تأکید و ریتم است.

نور یک اجرا باید به گونه‌ای طراحی شود که با تمام عناصر دیگر هماهنگی کامل داشته باشد. طراحی نور باید با سبک آن دوره، شخصیت، کنش و تفکر اثر مطابقت داشته باشد. این اصل، یعنی اصل وحدت، هم در خود حوزه نور و هم در کل اثر باید مورد توجه قرار گیرد.

طراح نور باید قبل از پرداختن به نیازهای نورپردازی، کلیت را درک کند؛ بنابراین باید کار خود را با تجزیه و تحلیل کنش، شخصیت‌ها، افکار و تنظیمات شروع کنید تا در نهایت به نکات اساسی متن، معنای نمایشنامه و سبک آن برسید.

وظیفه طراح نور

طراح نور هنگام مطالعه کار باید به دنبال نشانه‌هایی باشد که نشان دهنده کیفیت طبیعی نور باشد. مثلاً منبع نور طبیعی است یا مصنوعی؟ از چه دورانی است؟ تغییرات نور به معنی نشانه‌های مربوط به تاریک شدن یا روشن شدن تدریجی صحنه، روشن یا خاموش شدن چراغ‌ها، باز و بسته شدن پنجره‌ها، تغییر نور در قسمت‌های مختلف صحنه، جهت نور مثلاً مهتاب است. از طریق پنجره یا نور خورشید که به صحنه می‌تابد، جلوه‌های نوری خاص مانند رعد و برق، کمان و رنگین کمان شعله و در نهایت رنگ نور شامل نور آتش، ماه، لامپ و نور خورشید.

طراح نور باید از صفحه نمایش آگاه باشد، زیرا نور وسیله‌ای برای ایجاد فضای مناسب است. نور می‌تواند روشن، تاریک، گرم یا سرد باشد. می‌توانید قسمت‌های مختلف صحنه را با هم ترکیب کنید یا عناصر و عوامل را از بقیه و محیط اطراف جدا کنید.

با استفاده از ترکیب، تنوع، گسترش، رنگ و تقسیم نور می‌توانید حال و هوای مناسبی را ایجاد کنید. در واقع طراح نور باید سبک کار را درک کند.

نورپردازی در تئاتر رئالیسم

در تئاتر رئالیسم، ممکن است لازم باشد که او ترتیبی دهد که نور از منبع معینی بتابد و بر اساس نیازها و دلایل واقع بینانه تغییر کند. اگر متن واقعی نباشد، تغییر رنگ و تقسیم نور ممکن است اختیاری تر باشد.

با این حال، نورپردازی مداوم باید بازتابی از واقعی یا غیر واقعی بودن کار باشد. نورپردازی علاوه بر موارد فوق باید به اساس کار و چگونگی وقوع رویداد نیز توجه داشته باشد. به عنوان مثال، یک نمایشنامه ممکن است با حالتی آرام شروع شود و نور به تدریج تیره و عصبانی شود. نورپردازی باید به طرز ماهرانه‌ای این تغییر را منعکس کند.